Ела, захвърлил камък и надежда.
При мене има много тишина.
Руша мостове. Кукувича прежда
ще скрие стара болка и тъга.
Ела и всяка вечер ще раздира
на две душата поривът фалшив
и твойте дрипи утрото ще сбира.
Мълчи. Боли те, значи че си жив.
Повярвай, чуден лек е тишината.
Захвърляй ключ и спомен черен.
Приятно ми е. Казвам се Раздяла
и който ме прегърне ми е верен.
.jpg)
Няма коментари:
Публикуване на коментар